About Me
- Eva Mp.
- Είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Μ΄ενδιαφέρει κυρίως το πολιτικό ρεπορτάζ,ωστόσο και το κοινωνικό, μου είναι αρκετα συμπαθές. Λατρεύω το ραδιόφωνο και ευελπιστώ κάποτε να καταφέρω να έχω μια θέση στα fm...
Δευτέρα 30 Μαΐου 2011
Tελικά, έστω και χρόνια μετά, είμαστε εις το ημεις!!!
12:08 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
Eva Mp. |
Και εχθές, κατέβηκα στον Λευκό Πύργο που..πωλείται, όπως είναι- επιπλωμένος (υπάρχει πανώ κολλημένο) και ένιωσα πως,ούτε η βροχή θα μας διώξει, ούτε τίποτα.. Σκηνές παντού, άνθρωποι μαζεμένοι, να μιλούν, να πίνουν τις μπυρίτσες τους και να ακούν τα συγκροτήματα ,που, εναλλάσσονταν ανά δεκάλεπτο περίπου…
Η βροχή ήταν σα «να ταν βαλτή απ΄την κυβέρνηση».. Κάθε τέταρτο, ξεκινούσε και έπεφτε …Οι διοργανωτές των συναυλιών μας μοίραζαν σακούλες για να μη βραχούμε… «Φοβάται ο βρεγμένος τη βροχή;» σκέφτηκα….. Και δε μίλησα για τη Βροχή που έπεφτε ασταμάτητα, μα, για τις καταιγίδες που αντέχουμε τον τελευταίο καιρό… Τουλάχιστον, στο χθεσινό σκηνικό, υπήρχαν και μερικά ζευγαράκια και ομόρφαιναν την πλημμύρα… Και να το δεις και από την άλλη, η βροχή, το νερό (όχι η βροχή των μέτρων που πέφτει τους τελευταίους μήνες) έχει εμπνεύσει και μερικούς να γράψουν και ένα «i’ m singing in the rain» βρε παιδί μου…
Και το σκηνικό ομόρφαινε, καθώς, κοιτάζοντας γύρω μου, έβλεπα πως ο κόσμος είναι αποφασισμένος… Δε μας σκιάζει φοβέρα καμιά,ένα πράμα… Και η βροχή έπεφτε και οι μουσικές εναλλάσσονταν, και ο κόσμος συνέθετε μελωδίες και στίχους, ατάκες και σλόγκαν, γιατί, όπως και να’χει, όταν αυτό που θές το λες τραγουδιστά, έχει άλλη αίγλη…
Μέχρι που είπα να πάω σπίτι μου.. Πήρα ταξί (με τα χίλια ζόρια, καθώς ήμουν πολύ μούσκεμα για τα καθαρά καθίσματα του omar tarif) και ξεκίνησα (κλασσική γλωσσοκοπάνα) να μιλάω για όλο αυτο που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό…
«Τί μας λες κοπέλα μου;» Άκουσα από τον οδηγό… Αυτό είναι ένα πανηγυράκι, όπως τόσα και τόσα… «Θα κάνουν το κέφι τους, θα δουν ότι δεν πιάνουν αυτά, και θα το διαλύσουν.. Μας έχουν ταράξει τόσες μέρες..Αγανακτησμένοι και αγανακτησμένοι…Με τί αγανάκτησαν; Που ο Πρωθυπουργός μάς βάζει σε τάξη;»Αλήθεια, και τώρα που αναπαράγω τις λέξεις του, η κάτω σιαγώνα μου έχει πάρει την κατιούσα…Έμεινα άφωνη.. Και δεν ξέρω γιατί… Επειδή, ο άνθρωπος αυτός βλέπει ως «πανηγυράκι» αυτό το πανευρωπαϊκό κίνημα, που έχει λόγο ύπαρξης και στόχο; Ή, επειδή είναι ευχαριστημένος από την κυβερνητική πολιτική…
Μερικοί πολιτικοποιημένοι-κομματικοποιημένοι του παρελθόντος, έχουν αυτό το συστατικό στο DNA τους, αυτό που λέγεται «είμαι κολλημένο μυαλό και ό,τι και να κάνει ο ηγέτης, εγώ θα πω -θέλω κι άλλο»…
Δεν ξέρω τί να πω…Αλήθεια, με θλίβει το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν ως fiesta το κίνημα των αγανακτησμένων και θεωρούν ότι είναι σα γρίπη : Θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει..
Αγαπώ (τον τόπο μου, την ελευθερία της έκφρασής μου, τη ζωή, την προσπάθεια, τον αγώνα)λοιπόν, και αδιαφορώ (για αυτούς που νομίζουν ότι τίποτε δεν μπορεί ν’ αλλάξει, για την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, για τα κολλημένα μυαλά που βαλτώνουν)…
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΗΜΕΙΣ ΤΟΥ 2011 !!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου