…..Και μιλώ, φυσικά, για τους «αγανακτησμένους», που έρχονται τις τελευταίες μέρες σαν «Μακρυγιάννηδες» του 2011, να αποδείξουν, ότι, είμαστε ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ, μια μάζα( όχι με την αρνητική έννοια της μάζας-αυτήν που πολιτικά σημαίνει άμορφες αηδιαστικες συγκεντρώσεις δίχως νόημα και σκοπό)..

 Και ήταν μια μέρα, στην αρχή του εαρινού εξαμήνου, όπου η Κα Παναγιωταρέα, διδάσκουσα του μαθήματος " Τηλεοπτική Δημοσιογραφία" , μας είπε : " Θα κάνουμε ένα blog, στο οποίο θα σχολιάζουμε την καθημερινότητα.. Θα σχολιάζουμε τις εφημερίδες, τα δελτία ειδήσεων, τα blogs, τα sites, τα bbc και cnn.. Θα βγαίνετε στον δρόμο και θα κάνετε αληθινό ρεπορτάζ, για τα θέματα της πόλης... Και ήρθε σχεδόν το τέλος του εξαμήνου, και η ίδια μας ανέφερε : " Θα βγάλουμε ένα δελτίο ειδήσεων..Από τη Θεσσαλονίκη για τη Θεσσαλονίκη.. Από τους φοιτητές, για όλους..."

Και ξεκινήσαμε όλοι, να ψάχνουμε, να μαθαίνουμε, να τραβάμε πλάνα, να μοντάρουμε, να κάνουμε τα κείμενα, να τα διορθώνουμε, να τα αλλάζουμε όλα, να σβήνουμε τις γνώσεις που θαρρούσαμε πως είχαμε και να βάζουμε νέα θεμέλια..

Η προετοιμασία για το ΔΕΛΤΙΟ ΜΑΣ είχε ήδη ξεκινήσει... Όλοι θέλαμε το καλύτερο, χωρίς ουσιαστικά, να γνωρίζουμε τί ακριβώς είχαμε κληθεί να κάνουμε.. Ωραία, θα κάνουμε ένα δελτίο...Γέλια στην αρχή, μετά δεύτερες σκέψεις και έπειτα, ένα πάθος που αναύλιζε από πού ;; Έλα ντε..Από πού μας βγήκε αυτό το πάθος; Αυτό το..."μεράκι" που όλοι θυμούνται, όποτε μιλούν για τη δημοσιογραφία...;

Και ήρθε η 28η του Μάη...Το Σάββατο, που όλοι περιμέναμε και όλοι φοβόμασταν.. Μα πριν από το Σάββατο, ήταν η Παρασκευή, η Πέμπτη, η Τετάρτη... Η Τετάρτη, όπου ένας εκ των βασικών καλεσμένων ακύρωσε την εμφάνισή του, η Πέμπτη, όπου ο εξοπλισμός δεν επαρκούσε για να καλυφθούν τα τελευταία θέματα και η Παρασκευή, όπου μεγάλα κανάλια και δημοσιογράφοι καταδίκαζαν την προσπάθειά μας, πριν ακόμη τη δουν...Η Παρασκευή, όπου οι περισσότεροι εκ των " εξεχόντων" του επαγγέλματός μας, θεώρησαν σκόπιμο, να " αμαυρώσουν" το προφίλ μιας καθαρά φοιτητικής, ελεύθερης και ορεξάτης δουλειάς...





 Τί έλεγα πριν; Από που μας βγήκε το μεράκι;;; Από την αντίδραση...Από τη δυσφήμιση και την αμφιβολία των πολλών...Από εκεί αντλήσαμε την όρεξη...Γιατί, είπαμε, καιρός είναι να δουν οι παλιοί, τί μπορούν να κάνουν οι καινούριοι...

Και ναι, ήρθε το Σάββατο.... Η Σία Κοσιώνη ήταν εκεί, να μας βοηθήσει, να μας συμβουλεύσει και να μας πει " Παιδιά, όλα καλά...Μην φοβάστε τίποτα...".Ο Γιάννης Σερβετάς, που με το χιούμορ που τον διέπει έκανε να σκάσει και λίγο το αγχωμένο μας χειλάκι... Ήταν εκεί ο Θάνος, ο πανταχού παρών και " τα πάντα λειτουργών και θεραπεύων", η Δήμητρα, η ήρεμη δύναμη που ησύχαζε και τους πιο νευρικούς, η Κα Παναγιωταρέα που ανέφερε " Θα δείξουμε τί αξίζουμε"....  Ήταν και ο Μαρίνος, η Αντλίντα, η Έλσα, ο Παναγιώτης, ο Δημήτρης, η Ζωή , ο Θωμάς, η Εύα, η Χριστίνα,ο Αλέξης,  η Μαρία, ο Κώστας..(.....) ΉΜΑΣΤΑΝ ΌΛΟΙ ΕΜΕΙΣ!!!!!!!





 Και ναι!!! Το δελτίο μας βγήκε... Όλα πήγαν κατ' ευχήν... Όλοι ήμασταν ευχαριστημένοι.... Όλοι;; Ίσως όχι όλοι.... Γιατί υπάρχουν και κάποιοι που θα χαίρονταν αν συνέβαινε το αντίθετο... Δεν πειράζει... Χαμογελούμε, κάνοντας όσους μας αμφισβητούν, να θεωρούν πως κάτι έρχεται...Κάτι νέο, κάτι δυναμικό, κάτι δημοσιογραφικό, αυταρχικό και φιλελεύθερο, κάτι μινιμαλιστικό και πολυσύνθετο, κάτι....Διαφορετικό....

Γιατί, ίσως ήρθε η στιγμή, να θυμούνται οι...καινούριοι και να μαθαίνουν οι.....παλιοί.....

" Το νόημα και ο χαρακτήρας κάθε πράγματος, πρέπει να αναζητηθεί στον σκοπό της ύπαρξής του. . ."


http://www.contemporaryjournalism.gr/







ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ .......ΜΑΣ !!!!

 " Για τα άσχημα αυτού του κόσμου δεν φταίνε μόνο οι πράξεις των κακών αλλά και η απραξία των καλών»


Αυτό είναι ένα από τα αναρρίθμητα συνθήματα που ακούγονται σήμερα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, και συγκεκριμένα στη λεωφόρο Νίκης, όπου χιλιάδες αγανακτησμένοι πολίτες συγκεντρώθηκαν, με σκοπό να εκφράσουν -ειρηνικά- την αντίταξή τους στην κυβερνητική πολιτική. Ρυθμικά χειροκροτήματα, σφυρίχτρες, πορείες και συνθήματα, είναι τα " όπλα" των πολιτών, που προσπαθούν, έστω και έτσι, να αφυπνήσουν τους τοπικούς άρχοντες και να προκαλέσουν την κινητοποίησή τους, σχετικά με το μέλλον της χώρας.. 


Ξεπερασαν τους 5000!!


Τελικά, ο ελληνικός λαός αποδεικνύει ότι δε συσπειρώνεται μόνο σε τραμπουκιστικές κινητοποιήσεις, ούτε σε δευτεροκλασσάτες πολιτικές συζητήσεις, με υψωμένες τις γροθιές και άδεια τα περισσεύματα ψυχικής δύναμης, φαντασίας και ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον.... Ίσως αυτή η κινητοποίηση, που συγκίνησε περισσότερους από 5000 Θεσσαλονικείς, να έρχεται σαν μια απάντηση στο δημοψήφισμα που ζητά και ο πρόεδρος του ΣΕΒ (αναφέρθηκε το πρωί) σχετικά με τη συναίνεση και την πολιτικοοικονομική κατάσταση της χώρας.. Ο κόσμος δεν είναι εδώ για να μυρικάζει την αναμασημένη πολιτική τροφή. Δεν είναι εδώ για να δέχεται αβίαστα κάθε κυβερνητική πολιτική. Δεν είναι εδώ για να χαμηλώνει το βλέμα σε κάθε  " μεγαλεπίβολο" σχέδιο.. Είναι εδώ, για να αποδείξει ότι υπάρχει, ότι ζει, ότι απαιτεί και οφείλει...   Μπορεί τα άτομα των φωτογραφιών να κάθονται αναπαυτικά στους πορτοκαλί καναπέδες, ωστόσο, στέλνουν ένα μήνυμα κινητοποίησης και αντίστασης, σε όσους κάθονται στις στρογγυλές τράπεζες και κρίνουν το μέλλον όλων μας.. Ίσως , η σημερινή κινητοποίηση, να είναι και ό,τι πιο σημαντικό έχουν κάνει οι πολίτες αυτής της χώρας τον τελευταίο καιρό. Δεν είναι ανάγκη να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον σε μια πορεία.. Είναι  Ά Μ Ε Σ Η ανάγκη να συσπειρωθούμε και να καταλάβουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί "λύκοι" στο δάσος μας...


Ένα μεγάλο Μπράβο!!!!




                                 

Η ακολουθητέα πολιτική και τα αποτελέσματά της πρέπει να προωθηθούν στον ελληνικό λαό, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλο, καθώς, όλες οι ενδοβουλευτικές προσπάθειες για συναίνεση δεν έχουν ευδοκιμήσει.

Ο κος Δασκαλόπουλος αναφέρει ότι "εφόσον το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει διέξοδο, είναι αναγκαία η προσφυγή στον λαϊκό παράγοντα. Για να επαναπρογραμματισθεί και να προχωρήσει η αναγκαία αλλαγή. Ο λόγος πρέπει τώρα να δοθεί στον ίδιο το λαό» , τονίζοντας ότι «η κατάσταση δεν είναι απλώς αδιέξοδη, είναι οριακή για την ίδια την εθνική μας υπόσταση».


Δηλώνει, ότι θα ήταν ευχής έργον η συνεννόηση μεταξύ των πιο υπεύθυνων δυνάμεων της χώρας και η σύγκλισή τους σε βασικούς στόχους, τομές και μέτρα για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο. 


Και τώρα λόγο θα έχει ο λαός.


Δεν είναι θετικό το γεγονός ότι, αφού πέσαμε μέσα στο πηγάδι και η κυβέρνηση δοκίμασε μόνη της χίλιους δύο τρόπους να μας "βγάλει" από μεσα δίχως αποτέλεσμα, ζητείται τώρα η άποψή μας... Πικρία και μόνο μπορεί να δημιουργήσει το γεγονός ότι, μετά από τα όσα έχει περάσει ο ελληνικός λαός τον τελευταίο καιρό, (για τα οποία κανείς δε ζήτησε την άποψή του και δεν τον ρώτησε πριν προχωρήσει στο επόμενο βήμα), θεωρείται απαραίτητη η άποψή του. Όταν οι περικοπές αυξάνονταν όπως οι μύγες τον Αύγουστο, όταν οι απολύσεις ήταν πιο συχνές και από τις χιονιοπτώσεις στον Καναδά, κανείς δεν αναρωτήθηκε : " Και ο λαός; Τί θα πει γι' αυτο;" 
 Πάντως, ίσως η "έσχατη λύση" του δημοψηφίσματος, δώσει απαντήσεις και σε ερωτήματα που δε θα τεθούν.. Ίσως απαντηθούν τα ερωτήματα " ζείτε; επιβιώνετε; είστε ευχαριστημένοι από τις πολιτικές εξελίξεις;"
Ίσως, το να ζητάται η άποψη του κόσμου για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, θα έπρεπε να καταχωρηθεί στις ατζέντες των πολιτικών στη στήλη "acta diurna" , και να μην χρησιμοποιείται μόνο σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης....


Δείτε επίσης :  http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%95%CE%92
                         http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231110107
                         http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1978671
                       

Γιατί...το απογράφεσθαι εστί φιλοσοφείν.....

Και εκεί που είπαμε ότι ο ελληνικός καταναγκασμός φτάνει στη Δύση του, εκεί που θεωρήσαμε ότι ουδεμία σχέση έχουμε με τα μικροτσιπάκια της Αμέρικας, έσκασε το θέμα της απογραφής.. Γιατί όχι; Να το δεχθούμε και αυτό..Αλλά εγώ, εσύ, ο τάδε και ο δείνα που δουλεύουμε, τί θα κάνουμε;; Θα μείνουμε αφακέλωτοι; Είδα και το σημειωματάκι στην είσοδο της πολυκατοικίας, που μου ανέφερε-γλυκύτατα δεν μπορώ να πω- ότι μέχρι τις 24 του μήνα μπορώ να απογραφώ και ομολογώ, ότι αγχώθηκα... Άκουσα και κάτι διπλανούς στη βιβλιοθήκη, που έλεγαν ότι αν δεν απογραφείς (όχι μόνο επειδή δε θέλεις, αλλά και επειδή μπορεί να λείπεις από το σπίτι σου), θα νιώσεις μια φαγούρα στο αριστερό σου χέρι( ξέρετε, σ' αυτό που ο σοφός λαός λέει ότι αν σε τρώει, λεφτά θα δώσεις), του ύψους των 1000 ευρώ και ταράχτηκα ομολογώ..

Αλλά, δεν πρέπει να αγχωνόμαστε, γιατί δημοσίευμα που είδα πρωί πρωί στο in.gr, ανέφερε επί λέξη τα εξής :  Παράλληλα,( Ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ), γνωστοποίησε ότι δεν είναι στις προθέσεις της Υπηρεσίας να ενεργοποιήσει τις διατάξεις του Νόμου που αναφέρονται στις κυρώσεις σε περίπτωση που κάποιος αρνηθεί να απογραφεί.


Μου έφυγε ένα άγχος... Σε περίπτωση που κι εσείς δεν καταφέρατε να είστε σπίτι τις ώρες που οι συμπολίτες μας τριγυρνάν με τα μπλοκάκια και σημειώνουν ποιος είσαι και από πού κρατά η σκούφια σου, μπορείτε να τηλεφωνήσετε στα 213 135 2138 και 213 135 2140..

Υπουργικό συμβούλιο, σε στυλ...μνημόσυνου ετοιμάζεται να λάβει χώρα σήμερα στις 6 το απόγευμα, μετά  την άγρια δολοφονία του 44χρονου πατέρα στην περιοχή Βικτωρίας στην Αθήνα και το άγριο κυνηγητό εναντίον μεταναστών από ακροδεξιές οργανώσεις.

 Ο Πρωθυπουργός ήρθε σε συνεννόηση με τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη, ώστε να προωθηθούν αλλαγές ως προς την αυστηρότερη αστυνόμευση του "ιστορικού"(άλλοτε) κέντρου της πρωτεύουσας , καθώς και να εδραιωθεί πιο αυστηρή νομοθεσία σχετικά με τις ποινές των λαθρομεταναστών.

Ωραία! Τώρα, μπορούν οι Αθηναίοι να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδυα, δε νομίζετε; Αυτό που εξοργίζει (δε χρησιμοποιώ το πρώτο ενικό, γιατί πιστεύω ότι η οργή αποτελεί λαϊκό-πλέον-κίνημα) είναι το γεγονός ότι, εάν δε σημειωθεί ακόμη ένας σταυρός σε κάποιο  κοιμητήριο, αν δεν ανοίξει ακόμη μία τρύπα σε κάποια οικογένεια, η κυβέρνηση, και γενικά αυτός ο "πανταχού παρών" κρατικός μηχανισμός, (που χρήζει λαδώματος γιατί κολλάει) κοιμάται μακάριος !! Ας ξυπνήσουμε λίγο παρακαλώ πολυ!!!!!! Το να κάτσουν δέκα νομάτοι σε ένα τραπέζι και να συλλυπηθούν εκ του ασφαλούς τις οικογένειες των εκλειπόντων, παράγοντας δε λύσεις στα πάγια προβλήματα της ελληνικής εγκληματικότητας,  δε θα φέρει τα αγαπημένα πρόσωπα πίσω στους συγγενείς..

Η Ελλάδα δε χρήζει υπουργικών συμβουλίων μετά από κάθε τραγικό συμβάν. ΧΡΗΖΕΙ προστασιας των πολιτών και πρόληψης τέτοιων περιστατικών. Μοιράστε κόλυβα το απόγευμα, στη μνήμη όλων αυτών που χάθηκαν, και κρατήστε και μια μερίδα στη μνήμη της ασφαλούς Ελλάδας...του παρελθόντος...