
Απλά σήμερα, είπα να πιεστώ, να τα βάλω κάτω..Να πω ότι είμαι κι εγώ εδώ , ανάμεσα σε αυτούς που δεν την αντέχουν άλλο αυτήν την παράνοια..Να εκφραστώ, που τόσον καιρό η μεγάλη απογοήτευση με είχε καταβάλει και μ'εκανε να θέλω απλά να κλείσω τα μάτια και να γυρίσω πλευρό, γνωρίζοντας, πως μόνο στον ύπνο του κανείς μπορεί να αλλάξει την κατάσταση..
Αλλά όχι, δεν είναι έτσι..Στην τελική, όπως ΕΚΕΙΝΟΙ αποφασίζουν για εμάς, έτσι μπορούμε κι ΕΜΕΙΣ να αποφασίσουμε για εμάς..Ξέρω, ανερμάτιστα τα λόγια μου..Αλλά ειναι σκόρπιες σκέψεις που με δυναμιτίζουν και με τρελαίνουν... Τον τελευταίο καιρό, νομοσχέδια, υπουργικά, μειώσεις, ψαλιδίσματα, απειλές, συνθέτουν το σκηνικό μιας Ελλάδας, που κάθε άλλο, παρά γεννέτειρα πολιτισμού και ήθους-αξιοπρέπειας-γνώσης-φιλοσοφίας-ιστορίας, είναι.... Γίναμε αυτό που όλοι ήθελαν να καταντήσουμε.. Ένα ανδρίκελλο, ένα φερέφωνο, ένα παιχνίδι στα χέρια μιας ένωσης, που μόνο να διχάζει θέλει.. Πόσο κρίμα μπορεί να είναι.. Πόσο άσχημο είναι να στερείσαι των ονειρων σου?? Πολύ ρομαντικό ε? Δε νομίζω...Ρομαντικό θα ήταν να έλεγα ότι ακόμη ονειρεύομαι....Τώρα, έτσι όπως τα κάνατε, βιώνουμε εκτός των άλλων, περικοπή ονείρων..Ή αύξηση στον ΦΠΑ τους....
Η ξεφτίλα της χώρας, πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες όλου του κόσμου, η αποτυχία της, αντικείμενο στοιχήματος στα πηγαδάκια της Ευρώπης, η χρεωκοπία, φόβος των Ελλήνων, πόνος στις τσέπες των "βοηθών" της Ευρωζώνης και η ανάκαμψη και επιστροφή στις αγορές, ένα όνειρο τρελό-όνειρο απατηλό... Κι εμείς τί κάνουμε??? Τρώμε παντεσπάνι και το χαιρόμαστε....
Η οργή μου γι αυτην την κατάσταση, ξεχειλίζει πια.... Να προσποιηθώ ότι ανέχομαι την εφεδρεία, την αύξηση του ΦΠΑ, την παγκόσμια ξεφτίλα μας, την περικοπή μισθών και συντάξεων... ΜΑ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΟΝΕΙΡΩΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ!!!!
Επιστρέφω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου