Κάπως έτσι ξεκινάει σήμερα η ζωή ενός αστυνομικού... Πηγαίνει από μικρός σχολείο, διαβάζει, περνάει γυμνάσια, λύκεια, μαζεύει αριστεία, παίρνει επαίνους, λέει κάθε μέρα την προσευχή στο σχολείο... Στην αυλή, όταν παίζει καβγάς, μπαίνει πάντα στη μέση και ηρεμεί τις τεταμένες καταστάσεις.. Είναι ήρεμος, φιλικός, συγκαταβατικός, είναι το παιδί που όλοι θέλουν να κάνουν παρέα..

Από την άλλη, ο αυριανός αστυνομικός, είναι το μαγκάκι, που πάει κόντρα στην εξουσία..Από την άρνησή του να κάτσει σε μάθημα(καθώς το 45λεπτο τον κλείνει σε όρια) μέχρι την κατάληψη του σχολείου του(γιατί είναι free spirit και δεν μπορεί να σκύβει το κεφάλι στην κρατική εξουσία), το παιδί αυτό, ζει έντονα.. Μέχρι τις Πανελλαδικές..

Τότε, το μαγκάκι, σκύβει το κεφάλι μέσα στο βιβλίο, μαθαίνει παπαγαλία από τον τίτλο μέχρι και τα περιεχόμενα, διαπρέπει στα μαθηματικά, τα αρχαία, σε όλα τέλειος.. Ακόμα συγκαταβατικός και γλυκός, ακόμη μαγκάκι, ακόμα στο πλευρό των αθώων και αδύναμων.. Με όπλο την ψυχή του...



Μέχρι που, κάποια στιγμή, βγαίνουν τ΄αποτελέσματα... Άλλο μαγκάκι περνάει φιλοσοφική, άλλο μαθηματικό, άλλο μένει εκτός και άλλο, αποφασίζει, να μπει στην ελληνική αστυνομία και άλλο, γίνεται ειδικός φρουρός μέσω προκηρύξεων.. Γιατί ο μπαμπάς φωνάζει ότι δε θα μπορεί μια ζωή να πληρώνει, γιατί το δημόσιο είναι το "μαξιλαράκι" σε μια εποχή όπου όλοι "κοιμούνται στο πάτωμα".. Επειδή, σε δυο χρόνια τελειώνεις βρε αδερφέ και αμέσως μετά παίρνεις μισθό. ΜΙΣΘΟ!! "Ξέρεις τί είναι μισθός?" Ρωτάει ο μπαμπάς...

Τον πρώτο καιρό, το μαγκάκι τσατίζεται πολύ.. Ποιος θα μου πει τί ώρα θα ξυπνήσω, πώς θα κουρευτώ, αν θα ξυριστώ, αν θα έχω γυαλισμένα παπά και κολαριστή στολή.. "Άντε από κει, τί ήθελα και μπήκα εδώ μέσα με τον κάθε τρελό πάνω από το κεφάλι μου να διατάζει...Μια μολότωφ σας χρειάζεται..."

Σε δεύτερη ανάγνωση, όταν από πάρτυ πρωτοετών, η ζωή του γίνεται σοβαρού τελειόφοιτου, με τα στάνταρ λεφτουδάκια( όσα κι αν είναι αυτά) να ανεμίζουν μπροστά του, με τη στολή να εξοπλίζεται σιγά σιγά, με οπλάκι, με γκλομπάκι...Τα πράματα αλλάζουν...

 Το αλητάκι του γυμνασίου, η ήρεμη δύναμη του λυκείου, το τυπάκι που ήταν εκεί όταν ένα "φλωράκι" ήθελε βοήθεια, με το που βγει από την εκπαίδευση, γίνεται...κάτι άλλο... Θες που νιώθει δυνατός, θες που του θυμίσανε πως ο μεγάλος του αδερφός τον έδερνε μικρό και θέλει να εκδικηθεί, θες που τα λεφτά που παίρνει είναι λιγότερα απ΄όσα παίρναν παλιά οι αστυνομικοί?? Τί τα θες.... Γίνεται η αλλαγή....

Ο αστυνομικός, που διδάχθηκε πως πρέπει να υπηρετεί τον πολίτη, να προστατεύει τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, να περιφρουρεί συλλαλητήρια και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, να αποτρέπει μπάχαλα...Γίνεται ο "μέγας μπαχαλάκιας" ... Όχι πάντα, σε λίγες φορές..και καλές...

Και ερχόμαστε στο σήμερα.. Στο σήμερα της παράνοιας, της φτώχειας, της ανέχειας, του μη παρά κάτω.. Στο σήμερα, όπου επί καθημερινής βάσης, ο λαός είναι στον δρόμο γιατί έχει λόγο.... Και το μαγκάκι του άλλοτε τί κάνει...;;; Ξύλο, δακρυγόνο, γκλομπ και επίδειξη μιας δύναμης που ποτέ δεν είχε....

Για να μην παρεξηγηθώ, δε μιλάω για την περίπτωση της άμυνάς των αστυνομικών...Μιλώ για την περίπτωση της ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ!!!

Δυστυχώς, αστυνομικοί αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση- οι χθεσινές εικόνες από  Σύνταγμα και Θεσσαλονίκη προκαλούν τρόμο δέος και απέχθεια απέναντυ σε αυτά τα άτομα, που ξαφνικά, ξεσπούν σε αθώους, που δεν προκαλούν καν.. Μιλώ ειδικά για εχθές..Όπου κανείς δεν έκανε σαμποτάζ στις πορείες, όπου κανείς δε μπαχάλεψε, όπου όλοι ήταν εκεί, ζητώντας αυτά που δικαιούνται...

Και ανάμεσά τους, ο μπάτσος.. Το παλικάρι που χτυπάει, κλωτσάει, ρίχνει κάτω, πατάει, βρίζει , έτσι...Για να μην κινηθεί κανείς... Είστε απαράδεκτοι!! Η σημερινή ΕΔΕ, μόνο χάδι είναι στα αυτιά σας.. Την ίδια ώρα που αφήνεται ελεύθερος ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου, την ίδια ώρα εσείς χτυπάτε δημοσιογράφους που κάνουν κι εκείνοι το καθήκον τους, χτυπάτε μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους..Συνταξιούχους...Έτσι, γιατί, ειδικά ο παππούς, μπορεί να σε βάλει κάτω και να σου προκαλέσει μέγα τραύμα.....

Και σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα πρόσληψης ειδικών φρουρών.. Πολλά μαγκάκια χαίρονται σήμερα... Πολλοί λένε ότι το αύριο θα είναι καλύτερο... Ο πρώτος επιλεγών, μπήκε με απολυτήριο λυκείου 19,000 μόρια....Και έχει ένα μέλλον, λαμπρό, όσο λάμπει και η κρότου λάμψης που θα μάθει να πετάει... Παιδιά, ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΕ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ!!!!!

Με 19000 μόρια, το ξύλο ναι, βγήκε από το πανεπιστήμιο......

Σας συστήνω τον τρόπο που εφηύρε η κυβέρνηση για να πατάξει την γάγγραινα, την οποία,η ίδια θρέφει... Ιδού η φοροκάρτα!!!
Το παιδί της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που δημιουργήθηκε για να σταματήσει το γαϊτανάκι της φοροδιαφυγής, της λαμογιάς και της οικονομικής ασυδοσίας των τελευταίων χρόνων...

Λοιπόν, αυτή, όπως προείπα, είναι η φοροκάρτα, ή αλλιώς, κάρτα αποδείξεων.. Με αυτήν την κάρτα, μπορούμε να καταγράφουμε οποιαδήποτε αγορά μας, ή άλλη οικονομική συναλλαγή, ούτως ώστε να είμαστε "εντάξει" με το κράτος. Η χρήση της είναι απλή: Αγοράζουμε και καθώς πάμε στο ταμείο, δίνουμε την κάρτα και εκεί καταγράφονται οι όποιες συναλλαγές μας. προϋπόθεση βέβαια, είναι να υπάρχει στα καταστηήματα το ανάλογο μηχάνημα, που δεν είναι άλλο, από αυτό των πιστωτικών καρτών.

Από τη στιγμή που η όποια οικονομική μας συνδιαλλαγή θα βρίσκεται αποθηκευμένη στην κάρτα, είναι ευκόλως αντιληπτό, ότι η φορολογική μας επιστροφή θα είναι ανάλογη. Η κάρτα "βγήκε" στην αγορά σήμερα και μπορούμε να την προμηθευόμαστε από όλες τις τράπεζες της χώρας. Μέσα στις επόμενες ημέρες, θα υπάρχει σε όλα, επίσης, τα υποκαταστήματα τραπεζών. Τέλος, η απόκτησή της είναι προαιρετική!!!

Τα προβλήματα και οι απορίες...




Ένα θέμα που τίθεται σε σχέση με τη φοροκάρτα, είναι το ότι, καθώς η απόκτησή της υπάγεται στη διακριτική μας ευχέρεια, η φοροδιαφυγή δε δέχεται επίθεση "στη ρίζα της". Προφανώς, οι γνωστοί και καθ΄έξιν φοροφυγάδες, δε θα την πάρουν στην κατοχή τους για ευνόητους λόγους.

Δεύτερον, το γεγονός ότι θα χρησιμοποιήσουμε την φοροκάρτα, δε σημαίνει ότι δε θα κρατούμε "backup" τις αποδείξεις μας. Έτσι, οι αποδείξεις μπορούν να ταξιδεύουν από χέρι σε χέρι, για μεγαλύτερη επιστροφή από την εφορία....( αγοράζω εγώ πχ, κάτι με 70 ευρώ,το περνάω στη φοροκάρτα μου  αλλά την απόδειξη τη δίνω στον κολλητό μου, έτσι, για να έχει μια "άλφα" επιστροφή το παλικάρι)

Προφανώς, θα υπάρχουν και άλλα κενά ή θολά σημεία σχετικά με τη νέα αυτή κάρτα που μπήκε ση ζωή μας. Σε μια πρώτη ανάγνωση, αυτά μου ήρθαν στο μυαλό και τα παρέθεσα. Το μέτρο, σύστημα, -όπως θέλετε θέστε το-της φοροκάρτας, είναι σε Πιλοτική βάση ακόμα, οπότε, πιστεύω ότι η κυβέρνηση ψάχνει πίσω από τις λέξεις και κάτω από την επιφάνεια, ώστε να βρει τρόπους να κάνει αυτή την κάρτα να δουλέψει και να φέρει θετικά αποτελέσματα..

ΏΡΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ....

Και ναι, ξαναγυρίσαμε, μετά από αρκετά μηνάκια απουσίας από το πληκτρολόγιο.. Δεν ξέρω γιατί, μα η έμπνευση χάθηκε τον τελευταίο καιρό.. Σηκωνόμουν, έβλεπα τα νέα σε τηλεόραση, διαδίκτυο, φυλλάδες..και το μόνο που ήθελα, ήταν να ξανακλείσω τα μάτια και να βυθιστώ στον ύπνο, όπου, τουλάχιστον, έβλεπα τη ζωή μου όπως πάντοτε την ήθελα... Πόσο κρίμα είναι....

Απλά σήμερα, είπα να πιεστώ, να τα βάλω κάτω..Να πω ότι είμαι κι εγώ εδώ , ανάμεσα σε αυτούς που δεν την αντέχουν άλλο αυτήν την παράνοια..Να εκφραστώ, που τόσον καιρό η μεγάλη απογοήτευση με είχε καταβάλει και μ'εκανε να θέλω απλά να κλείσω τα μάτια και να γυρίσω πλευρό, γνωρίζοντας, πως μόνο στον ύπνο του κανείς μπορεί να αλλάξει την κατάσταση..

Αλλά όχι, δεν είναι έτσι..Στην τελική, όπως ΕΚΕΙΝΟΙ αποφασίζουν για εμάς, έτσι μπορούμε κι ΕΜΕΙΣ να αποφασίσουμε για εμάς..Ξέρω, ανερμάτιστα τα λόγια  μου..Αλλά ειναι σκόρπιες σκέψεις που με δυναμιτίζουν και με τρελαίνουν... Τον τελευταίο καιρό, νομοσχέδια, υπουργικά, μειώσεις, ψαλιδίσματα, απειλές, συνθέτουν το σκηνικό μιας Ελλάδας, που κάθε άλλο, παρά γεννέτειρα πολιτισμού και ήθους-αξιοπρέπειας-γνώσης-φιλοσοφίας-ιστορίας, είναι.... Γίναμε αυτό που όλοι ήθελαν να καταντήσουμε.. Ένα ανδρίκελλο, ένα φερέφωνο, ένα παιχνίδι στα χέρια μιας ένωσης, που μόνο να διχάζει θέλει.. Πόσο κρίμα μπορεί να είναι.. Πόσο άσχημο είναι να στερείσαι των ονειρων σου?? Πολύ ρομαντικό ε? Δε νομίζω...Ρομαντικό θα ήταν να έλεγα ότι ακόμη ονειρεύομαι....Τώρα, έτσι όπως τα κάνατε, βιώνουμε εκτός των άλλων,  περικοπή ονείρων..Ή αύξηση στον ΦΠΑ τους....

Η ξεφτίλα της χώρας, πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες όλου του κόσμου, η αποτυχία της, αντικείμενο στοιχήματος στα πηγαδάκια της Ευρώπης, η χρεωκοπία, φόβος των Ελλήνων, πόνος στις τσέπες των "βοηθών" της Ευρωζώνης και η ανάκαμψη και επιστροφή στις αγορές, ένα όνειρο τρελό-όνειρο απατηλό... Κι εμείς τί κάνουμε??? Τρώμε παντεσπάνι και το χαιρόμαστε....

Η οργή μου γι αυτην την κατάσταση, ξεχειλίζει πια.... Να προσποιηθώ ότι ανέχομαι την εφεδρεία, την αύξηση του ΦΠΑ, την παγκόσμια ξεφτίλα μας, την περικοπή μισθών και συντάξεων... ΜΑ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΟΝΕΙΡΩΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ!!!!

Επιστρέφω....