....ή μήπως, αυτοκτονείν ;;;


Με την ταχύτητα του φωτός και τη δεξιοτεχνία ενός γνήσιου πολεμιστή των Ιμαλαϊων  , ο Πρωθυπουργός της χώρας έσπευσε σε ανασχηματισμό...Αλλά, πριν από αυτό( γιατί θα φτάσουμε στον ανασχηματισμό, αφού περάσουμε μια βόλτα και από τα παρασκήνια) είχε γίνει ένα σούσουρο περί "οικουμενικής κυβέρνησης" και άλλων τέτοιων γλυκανάλατων συστημάτων και τεχνών, με Καρατζαφέρη να μιλά σε Χατζηνικολάου, προτείνοντας τον -κατά τ άλλα αγαπητό- Στεφανόπουλο για πρωθυπουργό, λέγοντας πως συμφώνησε και ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου.. Καπάκια, έχουμε τον Αυτιά, να διαψεύδει το σκηνικό με πρωταγωνιστή τον Στεφανόπουλο, λέγοντας ότι " παιδιά, ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα. Δεν του έχει γίνει καμία πρόταση και στην τελική είναι 800 αιώνων άνθρωπος" ( δεν το είπε ακριβώς έτσι, καταλαβαίνετε όμως το point).

Πριν προλάβουμε να πούμε, οκ παιδιά, πάμε να "γίνουμε πολιτικά πολιτισμένοι", εμφανίζεται εν εξάλλω η Κοσσιώνη και λέει "¨Διάγγελμα Πρωθυπουργού"!! Βλέπουμε λοιπόν, έναν άλλον Γιωργάκη, έναν Γιωργάκη, που "από Bebe Lilly, μετατράπηκε σε Dr Jekyll" και με βλέμμα σταθερό, χωρίς σημειώσεις, χωρίς σαρδάμ και άλλες γλωσσικές τσαχπινιές είπε : " Παιδιά, το παιχνίδι τελείωσε.. Εγώ είμαι ο Πρωθυπουργός, δε με ενδιαφέρει αν υποφέρετε, δε με νοιάζει αν πεινάτε, με ψηφίσατε και τέλος!!!Θα μείνω στην κεφαλή του (ακέφαλου κατά τ άλλα) κράτους, απλά θα κάνω ανασχηματισμό.."

Σου λέει, αν ανακατέψω τα τραπουλόχαρτα, μπορεί να μη φανεί ότι και πάλι η τράπουλά μου είναι σκάρτη.. Έτσι, έκανε ένα παιχνιδάκι του στυλ " Πού είναι ο Παππάς;" πετάγοντας Κατσέλη, Μπιρμπίλη και Δρούτσα έξω από το κυβερνητικό σχήμα, ανταλλάσσοντας από την άλλη, τα λαμόγια του σε θέσεις καίριες και σοβαρές!! Γιατί, αν ο Βενιζέλος( Μr. Τροχίζω καρέκλα Παπανδρέου) δε γίνει με τον Mr "Μαζί τα φάγαμε"- Θ.Πάγκαλο, αντιπρόεδροι της κυβέρνησης, δε θα πάει μπροστά η χώρα...

Δε θα επεκταθώ στην ανάλυση των θέσεων και ποιος τις πήρε ( αξιοσημείωτο είναι τ ότι ο Παπακωνσταντίνου μπήκε στο Περιβάλλοντος, -πάει ρουθούνι δε θα μείνει πράσινο σ αυτη τη χώρα), αλλά θα εμμείνω στο γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός έβαλε αυτούς που έβαλε στις καίριες θέσεις, και στα καπάκια θα ζητήσει και ψήφο εμπιστοσύνης...από αυτούς, γιατί από τον λαό, δεν παίζει....

Σου λέει, εγώ θα μείνω στην Πρωθυπουργία ότι και να κάνετε!!! Και με τους καλούς του φίλους, θα ξεκοκκαλίσουν ότι έχει απομείνει από μεδούλι και ξυγκάκι στη χώρα...Θα μας έρθει τώρα Πάγκαλος και Βενιζέλος να μιλήσουν για έλλειμμα και λιτότητα...Που αν τους καλοκοιτάξεις, καταλαβαίνεις αμέσως πού είναι το έλλειμμα...

Άσχημα τα πράγματα παιδιά, το χάνουμε το παιχνίδι...Η κατάσταση έχει ξεφύγει, το τιμόνι δεν κρατιέται με τίποτα και απλά περιμένουμε μήπως και βρεθεί κανά δέντρο στο δρόμο μας, να μας αποτρέψει απ' το να πέσουμε στον γκρεμό... Αν και δύσκολο...Πολύ σύντομα, θα μιλάμε για πισωγυρίσματα της ιστορίας και για γεγονότα που επαναλαμβάνονται..Ξέρετε, πείνα, ανέχεια, να βλέπεις τον γείτονα και να φαντάζεσαι πώς θα ήταν στον φούρνο,σκηνικά γελοία αυτή τη στιγμή, αλλά καθόλου γελοία γι αυτούς που τα έχουν περάσει και τα θυμούνται....( Γι αυτο οι συνταξιούχοι το παλεύουν ακόμα, έχουν να θυμούνται..έχουν ψυχικό απόθεμα)

Όπως είχε πει και ο αξέχαστος Δ.Χορν.." Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει..Συνεχώς ξεψυχάει"..
Μάλλον αυτός ο ανασχηματισμός,ήταν και ο επιθανάτιος ρόγχος της....

Μάλλον το γνωστό τριτοτέταρτο άσμα είχε στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός της χώρας (Ναι, ο Γιώργος Παπανδρέου, τον θυμάστε;; ) όταν είπε με το χέρι στην καρδιά στους δημοσιογράφους : “Δεν εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου να περάσει όσα περνώ”, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο "Βήμα της Κυριακής".


Η αλήθεια είναι, πως, όταν διάβασα τα-γεμάτα πόνο, δάκρυ, και αγανάκτηση-λόγια του, μια εσωτερική ανάγκη με έσπρωχνε να πάω εκεί κοντά, να του σκουπίσω τα δάκρυα και να του χτυπήσω συγκαταβατικά την πλάτη...Να μην πνιγεί κιόλας, καταλαβαίνετε!!!


Όχι, όχι, αλήθεια, δεν σας πιάνει η καρδιά σας με αυτήν τη δήλωση;; Και παράλληλα δε σκέφτεστε : " Στον χειρότερο εχθρό του δεν εύχεται να περάσει όσα περνά εκείνος (poor prothipourgo)... Άρα εμάς, που μας αλλάζει τον αδόξαστο (με το συμπάθιο) τόσον καιρό τώρα και συνεχίζει την οικονομική μας αφαίμαξη μέχρι να μη μείνει τίποτα, τί μας έχει;;;; Σίγουρα κάτι παραπάνω από εχθρούς... Μάλλον κάνει αντίποινα που τον ψήφισε ο ελληνικός λαός... Σου λέει : " Εγώ μια πλάκα έκανα, ότι υπάρχουν λεφτά, ότι είμαι ο "Μεσσίας σας", ότι είμαι ικανός να κυβερνήσω...Μια μπλόφα κι εσείς τσιμπήσατε...Ε,τώρα, παρ' τε για να μάθετε να μην πιστεύετε ό,τι σας ταϊζουν"... 


Και εκεί που πάω να χαλαρώσω μετά την πρώτη δήλωση του " poor prothipourgo" και καταπίνω και το Zxanax μου, (μου είπε ο γιατρός ότι μπορεί λεφτά να μη μου φέρει, θα μου φέρει ωστόσο υπέροχες παραισθήσεις ότι το ψυγείο μου είναι γεμάτο και το πορτοφόλι μου ξεχειλίζει), έρχεται και η δεύτερη δήλωση του " Λεωνίδα του 2011" να με αποτελειώσει : “Στον πόλεμο κάνεις και λάθη. Τραυματίζεσαι, ματώνεις, χάνεις και μάχες. Αλλά το ζητούμενο είναι να κερδίσεις τον πόλεμο για τη σωτηρία και την αλλαγή της πατρίδας. Αλλά θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο”;

Και με πλημμυρίζουν τα ερωτηματικά... Πού τραυματίστηκες χρυσέ μου εσύ προσωπικά; Μήπως σου ψαλλίδισες τον μισθό, ή σου κουτσούρεψες τη σύνταξη; Μάτωσες; Τί να πει ο λαός σου, που κάνει αναπαραγωγή του " Αίμα δάκρυα και ιδρώτας" του Ρουβά επί καθημερινής βάσεως (εγώ δεν ανήκω στον λαό βέβαια, γιατί όπως προείπα το ψυγείο μου είναι γεμάτο και το πορτοφόλι μου ξεχειλίζει- τί ωραία που περνάμε εδώ στην εξοχή)... Δεν αναφέρεις καν τις παράπλευρες απώλειες( δηλαδή όλους εμάς, που όλο και κάτι χάνουμε) και στο τέλος μας δίνεις και κουράγιο με αυτό το διόλου ηττοπαθές :" Αλλά θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο;"


Μα πώς φαίνεται ο φυσικός ηγέτης όμως βρε παιδί μου... Βλέπει τον κόσμο να καταρρέει και ακόμα δίνει κουράγιο στο λαό..Σαν τον καλό καπετάνιο, σου λέει, που δε φεύγει από το πλοίο, μέχρι το κύμα να φτάσει 4ο κατάστρωμα... Α, ρε Ελλαδίτσα, έχεις πεθάνει και δεν σου το έχουν πει μου φαίνεται... Έχεις στο τιμόνι έναν άνθρωπο που δε βλέπει πως αυτό που περνάει ο ίδιος είναι ένα τίποτα μπροστά σ αυτό.  που περνά ο λαός και που κάνει τον Σταυρό του πριν δει το εικόνισμα ( στο χωριό μου η παρομοίωση είναι λίγο πιο shoking γι' αυτό δεν τη χρησιμοποιώ) . Έχεις έναν ηγέτη, που αναρωτιέται αν θα κερδιθεί ο πόλεμος..... 


Με ερωτήσεις, Πρωθυπουργέ μου, δεν κερδίζονται οι μάχες....

Έλα κι εσύ, να συνεχίσουμε μαζί.... Έλα κι εσύ, είμαστε ένα όλοι μαζί.....




Έτσι απαντούν οι Αγανακτησμένοι της Θεσσαλονίκης σε όλο αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό... Βγήκαν στους δρόμους, στήσαν σκηνές, τα φώναξαν, τα είπανε, τα γράψανε...Μα κανείς δεν άκουσε... Γι αυτό, αποφάσισαν να μελοποιήσουν όλα όσα τόσον καιρό λένε σε αυτούς, που κάνουν πως δεν ακούν, το ηχηρό ΌΧΙ του κόσμου... Δημιούργησαν λοιπόν ένα τραγούδι, πάνω στη μελωδία του " Να μ΄αγαπάς" του Σιδηρόπουλου, με διαφορετικούς στίχους.. Ένα τραγούδι -κάλεσμα- για όλους μας....  Έλα κι εσύ, λοιπόν, να συνεχίσουμε μαζί.... Γιατί αν είμαστε μαζί, είμαστε δυνατοί, είμαστε ηχηροί, είμαστε...Μια φωνή, ενάντια στη σιωπή όσων καταστρέφουν τα όνειρα και το μέλλον μας....








ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO