...η Ελλάδα..τον τελευταίο καιρό...Σου θυμίζει πολύ τον γνωστό άγνωστο που σε σταματάει κάπου στην Τσιμισκή, ή πάνω στην Ροτόντα για να σου κάνει την ερώτηση : "Φιλαράκι, έχεις ένα ευρώ, να πάρω μια..τυρόπιτα?" Δε του δίνεις γιατί ξέρεις ότι η.."τυρόπιτα", θα τον βλάψει ή θα τον σκοτώσει...Αποφεύγεις να τον κοιτάξεις, να του μιλήσεις, να σταθείς να τον ακούσεις...Καμιά, φορά, του παίρνεις εσύ την τυρόπιτα και του την δίνεις, για να δεις αν πράγματι πεινούσε για τροφή ή για λίγη nirvana...

Κάπως έτσι βλέπω την Ελλάδα τον τελευταίο καιρό...Ειδικά, τις τελευταίες μέρες...Κάποτε, είχε τα λεφτά και εξασφάλιζε τη δόση της..Τώρα, παρακαλάει στη Ροτόντα της ΕΕ, με το κεφάλι χαμηλά, και το χέρι σε χούφτα υψωμένο...Έτσι την φαντάζομαι την Ελλάδα...Συντετριμμένη, κουρελιασμένη, άσχημη και γερασμένη, είτε να παραμιλά μόνη της για τα "περασμένα μεγαλεία", είτε απλά καθισμένη στη γωνία, να κοιτάει και να παρακαλάει..Μέρκελ, Σαρκοζί, Ρεν, Νταλάρα, Λανγκάρτ, Ρομπάι..."Φιλαράκι, μήπως έχεις ένα ευρώ, να πάρω....μία δόση???" (Αν μη τί άλλο, έχει ειλικρίνεια..και μιλά ανοιχτά για τη δόση που θέλει)

Τυχαίο το παράδειγμα, ακραίο, μα πέρα για πέρα αληθινό...Να εξαρτώνται οι γιορτές που πλησιάζουν, από μία δόση..Το φαγητό σου, η σύνταξή σου, το σπίτι σου, το ηλεκτρικό σου, τα παιδιά σου, ΕΣΥ Ο ΊΔΙΟΣ, από μια δόση, που, θα την χτυπήσεις κι εσύ στη φλέβα σου, είσαι δεν είσαι στο σινάφι...Γιατί, η-ευρω-τοξικομανής Ελλάδα, παίρνει κόσμο στο λαιμό της....

Και κάθε φορά, κάθε δόση που πήρες Ελλάδα, ήταν η τελευταία...Κάθε φορά, ο ΟΚΑΝΑ σε περίμενε κι εσύ θα πήγαινες να ηρεμήσεις. Κάθε φορά, όμως, σαν έφηβη, μπλεκόσουν στα παιχνίδια αυτών, που ΕΣΥ έβγαλες να σε κυβερνούν, που ΕΣΥ ανέθρεψες πολιτικά, που ΕΣΥ έδωσες τη δύναμη, να παίζουν σε ένα παιχνίδι που οι κανόνες τίθενται από τα λυσάρια κάποιων, πέραν της δικής σου οπτικής, πέραν της δικής σου δύναμης, ή αξιοπιστίας...Και είσαι εδώ, παρακαλώντας για μία ακόμη δόση.... Τη δόση, που ο "Κύριός σου" (μαστροπός ίσως) αναφέρει ως πανάκεια, που μπορεί να σε ξυπνήσει, να σε βγάλει από το τέλμα, να σε κάνει να σηκωθείς... Ή μήπως όχι...?

Έχεις πάρει τόσες δόσεις, μα ξεχνάς ότι η αδράνεια φεύγει προσωρινά...Λίγη έκσταση στην αρχή, λίγη ταχυκαρδία, λίγη ζωή και μετά,πάλι ύπνωση, αποδιοργάνωση, παράνοια και παρακάλια για την επόμενη... Ζητάς τη δόση σου, δε λέω, δεν καταλαβαίνεις τί σου λένε...Προσπάθησε όμως λίγο να αφουγκραστείς τις φωνές γύρω σου...Η υπερβολική χρήση μπορεί να φέρει το τέλος....

Περιμένοντας την έκτη δόση....

Κάπως έτσι ξεκινάει σήμερα η ζωή ενός αστυνομικού... Πηγαίνει από μικρός σχολείο, διαβάζει, περνάει γυμνάσια, λύκεια, μαζεύει αριστεία, παίρνει επαίνους, λέει κάθε μέρα την προσευχή στο σχολείο... Στην αυλή, όταν παίζει καβγάς, μπαίνει πάντα στη μέση και ηρεμεί τις τεταμένες καταστάσεις.. Είναι ήρεμος, φιλικός, συγκαταβατικός, είναι το παιδί που όλοι θέλουν να κάνουν παρέα..

Από την άλλη, ο αυριανός αστυνομικός, είναι το μαγκάκι, που πάει κόντρα στην εξουσία..Από την άρνησή του να κάτσει σε μάθημα(καθώς το 45λεπτο τον κλείνει σε όρια) μέχρι την κατάληψη του σχολείου του(γιατί είναι free spirit και δεν μπορεί να σκύβει το κεφάλι στην κρατική εξουσία), το παιδί αυτό, ζει έντονα.. Μέχρι τις Πανελλαδικές..

Τότε, το μαγκάκι, σκύβει το κεφάλι μέσα στο βιβλίο, μαθαίνει παπαγαλία από τον τίτλο μέχρι και τα περιεχόμενα, διαπρέπει στα μαθηματικά, τα αρχαία, σε όλα τέλειος.. Ακόμα συγκαταβατικός και γλυκός, ακόμη μαγκάκι, ακόμα στο πλευρό των αθώων και αδύναμων.. Με όπλο την ψυχή του...



Μέχρι που, κάποια στιγμή, βγαίνουν τ΄αποτελέσματα... Άλλο μαγκάκι περνάει φιλοσοφική, άλλο μαθηματικό, άλλο μένει εκτός και άλλο, αποφασίζει, να μπει στην ελληνική αστυνομία και άλλο, γίνεται ειδικός φρουρός μέσω προκηρύξεων.. Γιατί ο μπαμπάς φωνάζει ότι δε θα μπορεί μια ζωή να πληρώνει, γιατί το δημόσιο είναι το "μαξιλαράκι" σε μια εποχή όπου όλοι "κοιμούνται στο πάτωμα".. Επειδή, σε δυο χρόνια τελειώνεις βρε αδερφέ και αμέσως μετά παίρνεις μισθό. ΜΙΣΘΟ!! "Ξέρεις τί είναι μισθός?" Ρωτάει ο μπαμπάς...

Τον πρώτο καιρό, το μαγκάκι τσατίζεται πολύ.. Ποιος θα μου πει τί ώρα θα ξυπνήσω, πώς θα κουρευτώ, αν θα ξυριστώ, αν θα έχω γυαλισμένα παπά και κολαριστή στολή.. "Άντε από κει, τί ήθελα και μπήκα εδώ μέσα με τον κάθε τρελό πάνω από το κεφάλι μου να διατάζει...Μια μολότωφ σας χρειάζεται..."

Σε δεύτερη ανάγνωση, όταν από πάρτυ πρωτοετών, η ζωή του γίνεται σοβαρού τελειόφοιτου, με τα στάνταρ λεφτουδάκια( όσα κι αν είναι αυτά) να ανεμίζουν μπροστά του, με τη στολή να εξοπλίζεται σιγά σιγά, με οπλάκι, με γκλομπάκι...Τα πράματα αλλάζουν...

 Το αλητάκι του γυμνασίου, η ήρεμη δύναμη του λυκείου, το τυπάκι που ήταν εκεί όταν ένα "φλωράκι" ήθελε βοήθεια, με το που βγει από την εκπαίδευση, γίνεται...κάτι άλλο... Θες που νιώθει δυνατός, θες που του θυμίσανε πως ο μεγάλος του αδερφός τον έδερνε μικρό και θέλει να εκδικηθεί, θες που τα λεφτά που παίρνει είναι λιγότερα απ΄όσα παίρναν παλιά οι αστυνομικοί?? Τί τα θες.... Γίνεται η αλλαγή....

Ο αστυνομικός, που διδάχθηκε πως πρέπει να υπηρετεί τον πολίτη, να προστατεύει τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, να περιφρουρεί συλλαλητήρια και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, να αποτρέπει μπάχαλα...Γίνεται ο "μέγας μπαχαλάκιας" ... Όχι πάντα, σε λίγες φορές..και καλές...

Και ερχόμαστε στο σήμερα.. Στο σήμερα της παράνοιας, της φτώχειας, της ανέχειας, του μη παρά κάτω.. Στο σήμερα, όπου επί καθημερινής βάσης, ο λαός είναι στον δρόμο γιατί έχει λόγο.... Και το μαγκάκι του άλλοτε τί κάνει...;;; Ξύλο, δακρυγόνο, γκλομπ και επίδειξη μιας δύναμης που ποτέ δεν είχε....

Για να μην παρεξηγηθώ, δε μιλάω για την περίπτωση της άμυνάς των αστυνομικών...Μιλώ για την περίπτωση της ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ!!!

Δυστυχώς, αστυνομικοί αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση- οι χθεσινές εικόνες από  Σύνταγμα και Θεσσαλονίκη προκαλούν τρόμο δέος και απέχθεια απέναντυ σε αυτά τα άτομα, που ξαφνικά, ξεσπούν σε αθώους, που δεν προκαλούν καν.. Μιλώ ειδικά για εχθές..Όπου κανείς δεν έκανε σαμποτάζ στις πορείες, όπου κανείς δε μπαχάλεψε, όπου όλοι ήταν εκεί, ζητώντας αυτά που δικαιούνται...

Και ανάμεσά τους, ο μπάτσος.. Το παλικάρι που χτυπάει, κλωτσάει, ρίχνει κάτω, πατάει, βρίζει , έτσι...Για να μην κινηθεί κανείς... Είστε απαράδεκτοι!! Η σημερινή ΕΔΕ, μόνο χάδι είναι στα αυτιά σας.. Την ίδια ώρα που αφήνεται ελεύθερος ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου, την ίδια ώρα εσείς χτυπάτε δημοσιογράφους που κάνουν κι εκείνοι το καθήκον τους, χτυπάτε μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους..Συνταξιούχους...Έτσι, γιατί, ειδικά ο παππούς, μπορεί να σε βάλει κάτω και να σου προκαλέσει μέγα τραύμα.....

Και σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα πρόσληψης ειδικών φρουρών.. Πολλά μαγκάκια χαίρονται σήμερα... Πολλοί λένε ότι το αύριο θα είναι καλύτερο... Ο πρώτος επιλεγών, μπήκε με απολυτήριο λυκείου 19,000 μόρια....Και έχει ένα μέλλον, λαμπρό, όσο λάμπει και η κρότου λάμψης που θα μάθει να πετάει... Παιδιά, ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΕ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ!!!!!

Με 19000 μόρια, το ξύλο ναι, βγήκε από το πανεπιστήμιο......

Σας συστήνω τον τρόπο που εφηύρε η κυβέρνηση για να πατάξει την γάγγραινα, την οποία,η ίδια θρέφει... Ιδού η φοροκάρτα!!!
Το παιδί της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που δημιουργήθηκε για να σταματήσει το γαϊτανάκι της φοροδιαφυγής, της λαμογιάς και της οικονομικής ασυδοσίας των τελευταίων χρόνων...

Λοιπόν, αυτή, όπως προείπα, είναι η φοροκάρτα, ή αλλιώς, κάρτα αποδείξεων.. Με αυτήν την κάρτα, μπορούμε να καταγράφουμε οποιαδήποτε αγορά μας, ή άλλη οικονομική συναλλαγή, ούτως ώστε να είμαστε "εντάξει" με το κράτος. Η χρήση της είναι απλή: Αγοράζουμε και καθώς πάμε στο ταμείο, δίνουμε την κάρτα και εκεί καταγράφονται οι όποιες συναλλαγές μας. προϋπόθεση βέβαια, είναι να υπάρχει στα καταστηήματα το ανάλογο μηχάνημα, που δεν είναι άλλο, από αυτό των πιστωτικών καρτών.

Από τη στιγμή που η όποια οικονομική μας συνδιαλλαγή θα βρίσκεται αποθηκευμένη στην κάρτα, είναι ευκόλως αντιληπτό, ότι η φορολογική μας επιστροφή θα είναι ανάλογη. Η κάρτα "βγήκε" στην αγορά σήμερα και μπορούμε να την προμηθευόμαστε από όλες τις τράπεζες της χώρας. Μέσα στις επόμενες ημέρες, θα υπάρχει σε όλα, επίσης, τα υποκαταστήματα τραπεζών. Τέλος, η απόκτησή της είναι προαιρετική!!!

Τα προβλήματα και οι απορίες...




Ένα θέμα που τίθεται σε σχέση με τη φοροκάρτα, είναι το ότι, καθώς η απόκτησή της υπάγεται στη διακριτική μας ευχέρεια, η φοροδιαφυγή δε δέχεται επίθεση "στη ρίζα της". Προφανώς, οι γνωστοί και καθ΄έξιν φοροφυγάδες, δε θα την πάρουν στην κατοχή τους για ευνόητους λόγους.

Δεύτερον, το γεγονός ότι θα χρησιμοποιήσουμε την φοροκάρτα, δε σημαίνει ότι δε θα κρατούμε "backup" τις αποδείξεις μας. Έτσι, οι αποδείξεις μπορούν να ταξιδεύουν από χέρι σε χέρι, για μεγαλύτερη επιστροφή από την εφορία....( αγοράζω εγώ πχ, κάτι με 70 ευρώ,το περνάω στη φοροκάρτα μου  αλλά την απόδειξη τη δίνω στον κολλητό μου, έτσι, για να έχει μια "άλφα" επιστροφή το παλικάρι)

Προφανώς, θα υπάρχουν και άλλα κενά ή θολά σημεία σχετικά με τη νέα αυτή κάρτα που μπήκε ση ζωή μας. Σε μια πρώτη ανάγνωση, αυτά μου ήρθαν στο μυαλό και τα παρέθεσα. Το μέτρο, σύστημα, -όπως θέλετε θέστε το-της φοροκάρτας, είναι σε Πιλοτική βάση ακόμα, οπότε, πιστεύω ότι η κυβέρνηση ψάχνει πίσω από τις λέξεις και κάτω από την επιφάνεια, ώστε να βρει τρόπους να κάνει αυτή την κάρτα να δουλέψει και να φέρει θετικά αποτελέσματα..

ΏΡΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ....

Και ναι, ξαναγυρίσαμε, μετά από αρκετά μηνάκια απουσίας από το πληκτρολόγιο.. Δεν ξέρω γιατί, μα η έμπνευση χάθηκε τον τελευταίο καιρό.. Σηκωνόμουν, έβλεπα τα νέα σε τηλεόραση, διαδίκτυο, φυλλάδες..και το μόνο που ήθελα, ήταν να ξανακλείσω τα μάτια και να βυθιστώ στον ύπνο, όπου, τουλάχιστον, έβλεπα τη ζωή μου όπως πάντοτε την ήθελα... Πόσο κρίμα είναι....

Απλά σήμερα, είπα να πιεστώ, να τα βάλω κάτω..Να πω ότι είμαι κι εγώ εδώ , ανάμεσα σε αυτούς που δεν την αντέχουν άλλο αυτήν την παράνοια..Να εκφραστώ, που τόσον καιρό η μεγάλη απογοήτευση με είχε καταβάλει και μ'εκανε να θέλω απλά να κλείσω τα μάτια και να γυρίσω πλευρό, γνωρίζοντας, πως μόνο στον ύπνο του κανείς μπορεί να αλλάξει την κατάσταση..

Αλλά όχι, δεν είναι έτσι..Στην τελική, όπως ΕΚΕΙΝΟΙ αποφασίζουν για εμάς, έτσι μπορούμε κι ΕΜΕΙΣ να αποφασίσουμε για εμάς..Ξέρω, ανερμάτιστα τα λόγια  μου..Αλλά ειναι σκόρπιες σκέψεις που με δυναμιτίζουν και με τρελαίνουν... Τον τελευταίο καιρό, νομοσχέδια, υπουργικά, μειώσεις, ψαλιδίσματα, απειλές, συνθέτουν το σκηνικό μιας Ελλάδας, που κάθε άλλο, παρά γεννέτειρα πολιτισμού και ήθους-αξιοπρέπειας-γνώσης-φιλοσοφίας-ιστορίας, είναι.... Γίναμε αυτό που όλοι ήθελαν να καταντήσουμε.. Ένα ανδρίκελλο, ένα φερέφωνο, ένα παιχνίδι στα χέρια μιας ένωσης, που μόνο να διχάζει θέλει.. Πόσο κρίμα μπορεί να είναι.. Πόσο άσχημο είναι να στερείσαι των ονειρων σου?? Πολύ ρομαντικό ε? Δε νομίζω...Ρομαντικό θα ήταν να έλεγα ότι ακόμη ονειρεύομαι....Τώρα, έτσι όπως τα κάνατε, βιώνουμε εκτός των άλλων,  περικοπή ονείρων..Ή αύξηση στον ΦΠΑ τους....

Η ξεφτίλα της χώρας, πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες όλου του κόσμου, η αποτυχία της, αντικείμενο στοιχήματος στα πηγαδάκια της Ευρώπης, η χρεωκοπία, φόβος των Ελλήνων, πόνος στις τσέπες των "βοηθών" της Ευρωζώνης και η ανάκαμψη και επιστροφή στις αγορές, ένα όνειρο τρελό-όνειρο απατηλό... Κι εμείς τί κάνουμε??? Τρώμε παντεσπάνι και το χαιρόμαστε....

Η οργή μου γι αυτην την κατάσταση, ξεχειλίζει πια.... Να προσποιηθώ ότι ανέχομαι την εφεδρεία, την αύξηση του ΦΠΑ, την παγκόσμια ξεφτίλα μας, την περικοπή μισθών και συντάξεων... ΜΑ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΟΝΕΙΡΩΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ!!!!

Επιστρέφω....

Και το ευρωπαϊκό γαϊτανάκι, δεν έχει τέλος... Συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, αποφάσεις επί αποφάσεων και ελπίδες, που μοιράζονται απλόχερα, σε μια εποχή, όπου το "θα" έχει αντικατασταθεί από το " μακάρι", το "ίσως", το "μπορεί και να"... "Μακάρι" να βιώσουμε την οικονομική μας "νεκρανάσταση", "ίσως" μια μέρα μπορέσουμε να επανέλθουμε στις αγορές, " μπορεί και να αποφύγουμε τον οικονομικό κατακερματισμό-πτώχευση (επιλεκτική είτε ολική και αμετάκλητη), μπορεί και όχι.....

Η Ελλάδα, θυμίζει την διελκυστίνδα των παιδικών μας χρόνων...Από τη μία τραβάει το ΔΝΤ, από την άλλη η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Ρεν, και πόσοι άλλοι... Δεν είναι διαχωρισμένοι σε ομάδες, απλά τραβούν....Από τη μία, σκέπτονται θετικά το ενδεχόμενο να "σπάσει" το σχοινί, από την άλλη, ελαττώνουν δύναμη, γιατί αν το σχοινί σπάσει, θα πέσουν και οι ίδιοι κάτω.....

Οι ατάκες "βάλαμε πάτο στο βαρέλι", "σημειώσαμε επιτυχία", "αποφύγαμε τα χειρότερα", ακούγονται σαν ανέκδοτα πλέον στον ελληνικό λαό, ο οποίος αμφιβάλλει για το αύριο, φοβάται για το τώρα και χάνεται στο χθες, το οποίο, αν και σαθρό, ήταν γαλήνιο και "living friendly"....

Και μετά τη σύνοδο κορυφής, ο ΓΑΠ, ανακουφίστηκε που πήραμε 10 χρόνια χάριτος, που πήραμε μια δανειάρα, που εξευτελιστήκαμε κι άλλο στα ευρωπαϊκά μάτια και δέκα κοκόρια μάλωσαν για ξένο κοτέτσι , και άρχισε να φαντάζεται πανηγυρισμούς στο κέντρο της Αθήνας, μουσικές να παίζουν από τα ηχεία, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να βγαίνει και να ευχαριστεί το λαό για τη στήριξή του και ακόμα 4 χρόνια ¨βασιλεία" στο τσαρδί της ψωροκώσταινας....Κοινώς, εκλογές (αναμένοντας βέβαια το καλύτερο, καθώς ο λαός τώρα ανακουφίστηκε, δεν ξέρετε πόσο ανακουφίστηκε)...

Το φθινόπωρο ενδείκνυται για τέτοιες κινήσεις "αλλαγής" και "βελτίωσης".. Είναι ουσιαστικά η αρχή του έτους, όλοι μπαίνουν στα συνηθισμένα μετά το καλοκαίρι κλπ κλπ... Για εκλογές όμως; Κάνει; Και ειδικά, αυτό το Φθινόπωρο..Μήπως η κυβέρνηση θα πάρει τον δρόμο των φύλλων των δέντρων;

Σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναβγει η ίδια κυβέρνηση , παρ΄ότι ο λαός μας έχει δείξει χρόνια τώρα ότι μαστίζεται από μαζοχιστικές τάσεις και επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη.. Από την άλλη όμως, συμφέρει να αλλάξει η κυβέρνηση, σε μια εποχή όπου μερικά θέματα "έχουν δρομολογηθεί" και "σταθεροποιηθεί"; Θα μπορέσει η νέα κυβέρνηση (όποια και αν είναι αυτή και εάν αλλάξει η κυβέρνηση- μάντης δεν είμαι, να το διευκρινίσουμε αυτό) να πάρει τη σκυτάλη και να συνεχίσει ακριβώς από εκεί που ήταν η προηγούμενη; Ή θα γυρίσουμε πάλι στο -10 (γιατί στο μηδέν φτάσαμε τώρα μετα κόπων και θυσιών) που ήμασταν στην αρχή του πανηγυριού και η μόνη οδός που θα απλώνεται μπροστά μας θα είναι η κατιούσα.....;  Μπέρδεμα μεγάλο η διακυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία "πωλείται όπως είναι επιπλωμένη" μήνες τώρα...

....ή μήπως, αυτοκτονείν ;;;


Με την ταχύτητα του φωτός και τη δεξιοτεχνία ενός γνήσιου πολεμιστή των Ιμαλαϊων  , ο Πρωθυπουργός της χώρας έσπευσε σε ανασχηματισμό...Αλλά, πριν από αυτό( γιατί θα φτάσουμε στον ανασχηματισμό, αφού περάσουμε μια βόλτα και από τα παρασκήνια) είχε γίνει ένα σούσουρο περί "οικουμενικής κυβέρνησης" και άλλων τέτοιων γλυκανάλατων συστημάτων και τεχνών, με Καρατζαφέρη να μιλά σε Χατζηνικολάου, προτείνοντας τον -κατά τ άλλα αγαπητό- Στεφανόπουλο για πρωθυπουργό, λέγοντας πως συμφώνησε και ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου.. Καπάκια, έχουμε τον Αυτιά, να διαψεύδει το σκηνικό με πρωταγωνιστή τον Στεφανόπουλο, λέγοντας ότι " παιδιά, ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα. Δεν του έχει γίνει καμία πρόταση και στην τελική είναι 800 αιώνων άνθρωπος" ( δεν το είπε ακριβώς έτσι, καταλαβαίνετε όμως το point).

Πριν προλάβουμε να πούμε, οκ παιδιά, πάμε να "γίνουμε πολιτικά πολιτισμένοι", εμφανίζεται εν εξάλλω η Κοσσιώνη και λέει "¨Διάγγελμα Πρωθυπουργού"!! Βλέπουμε λοιπόν, έναν άλλον Γιωργάκη, έναν Γιωργάκη, που "από Bebe Lilly, μετατράπηκε σε Dr Jekyll" και με βλέμμα σταθερό, χωρίς σημειώσεις, χωρίς σαρδάμ και άλλες γλωσσικές τσαχπινιές είπε : " Παιδιά, το παιχνίδι τελείωσε.. Εγώ είμαι ο Πρωθυπουργός, δε με ενδιαφέρει αν υποφέρετε, δε με νοιάζει αν πεινάτε, με ψηφίσατε και τέλος!!!Θα μείνω στην κεφαλή του (ακέφαλου κατά τ άλλα) κράτους, απλά θα κάνω ανασχηματισμό.."

Σου λέει, αν ανακατέψω τα τραπουλόχαρτα, μπορεί να μη φανεί ότι και πάλι η τράπουλά μου είναι σκάρτη.. Έτσι, έκανε ένα παιχνιδάκι του στυλ " Πού είναι ο Παππάς;" πετάγοντας Κατσέλη, Μπιρμπίλη και Δρούτσα έξω από το κυβερνητικό σχήμα, ανταλλάσσοντας από την άλλη, τα λαμόγια του σε θέσεις καίριες και σοβαρές!! Γιατί, αν ο Βενιζέλος( Μr. Τροχίζω καρέκλα Παπανδρέου) δε γίνει με τον Mr "Μαζί τα φάγαμε"- Θ.Πάγκαλο, αντιπρόεδροι της κυβέρνησης, δε θα πάει μπροστά η χώρα...

Δε θα επεκταθώ στην ανάλυση των θέσεων και ποιος τις πήρε ( αξιοσημείωτο είναι τ ότι ο Παπακωνσταντίνου μπήκε στο Περιβάλλοντος, -πάει ρουθούνι δε θα μείνει πράσινο σ αυτη τη χώρα), αλλά θα εμμείνω στο γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός έβαλε αυτούς που έβαλε στις καίριες θέσεις, και στα καπάκια θα ζητήσει και ψήφο εμπιστοσύνης...από αυτούς, γιατί από τον λαό, δεν παίζει....

Σου λέει, εγώ θα μείνω στην Πρωθυπουργία ότι και να κάνετε!!! Και με τους καλούς του φίλους, θα ξεκοκκαλίσουν ότι έχει απομείνει από μεδούλι και ξυγκάκι στη χώρα...Θα μας έρθει τώρα Πάγκαλος και Βενιζέλος να μιλήσουν για έλλειμμα και λιτότητα...Που αν τους καλοκοιτάξεις, καταλαβαίνεις αμέσως πού είναι το έλλειμμα...

Άσχημα τα πράγματα παιδιά, το χάνουμε το παιχνίδι...Η κατάσταση έχει ξεφύγει, το τιμόνι δεν κρατιέται με τίποτα και απλά περιμένουμε μήπως και βρεθεί κανά δέντρο στο δρόμο μας, να μας αποτρέψει απ' το να πέσουμε στον γκρεμό... Αν και δύσκολο...Πολύ σύντομα, θα μιλάμε για πισωγυρίσματα της ιστορίας και για γεγονότα που επαναλαμβάνονται..Ξέρετε, πείνα, ανέχεια, να βλέπεις τον γείτονα και να φαντάζεσαι πώς θα ήταν στον φούρνο,σκηνικά γελοία αυτή τη στιγμή, αλλά καθόλου γελοία γι αυτούς που τα έχουν περάσει και τα θυμούνται....( Γι αυτο οι συνταξιούχοι το παλεύουν ακόμα, έχουν να θυμούνται..έχουν ψυχικό απόθεμα)

Όπως είχε πει και ο αξέχαστος Δ.Χορν.." Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει..Συνεχώς ξεψυχάει"..
Μάλλον αυτός ο ανασχηματισμός,ήταν και ο επιθανάτιος ρόγχος της....

Μάλλον το γνωστό τριτοτέταρτο άσμα είχε στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός της χώρας (Ναι, ο Γιώργος Παπανδρέου, τον θυμάστε;; ) όταν είπε με το χέρι στην καρδιά στους δημοσιογράφους : “Δεν εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου να περάσει όσα περνώ”, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο "Βήμα της Κυριακής".


Η αλήθεια είναι, πως, όταν διάβασα τα-γεμάτα πόνο, δάκρυ, και αγανάκτηση-λόγια του, μια εσωτερική ανάγκη με έσπρωχνε να πάω εκεί κοντά, να του σκουπίσω τα δάκρυα και να του χτυπήσω συγκαταβατικά την πλάτη...Να μην πνιγεί κιόλας, καταλαβαίνετε!!!


Όχι, όχι, αλήθεια, δεν σας πιάνει η καρδιά σας με αυτήν τη δήλωση;; Και παράλληλα δε σκέφτεστε : " Στον χειρότερο εχθρό του δεν εύχεται να περάσει όσα περνά εκείνος (poor prothipourgo)... Άρα εμάς, που μας αλλάζει τον αδόξαστο (με το συμπάθιο) τόσον καιρό τώρα και συνεχίζει την οικονομική μας αφαίμαξη μέχρι να μη μείνει τίποτα, τί μας έχει;;;; Σίγουρα κάτι παραπάνω από εχθρούς... Μάλλον κάνει αντίποινα που τον ψήφισε ο ελληνικός λαός... Σου λέει : " Εγώ μια πλάκα έκανα, ότι υπάρχουν λεφτά, ότι είμαι ο "Μεσσίας σας", ότι είμαι ικανός να κυβερνήσω...Μια μπλόφα κι εσείς τσιμπήσατε...Ε,τώρα, παρ' τε για να μάθετε να μην πιστεύετε ό,τι σας ταϊζουν"... 


Και εκεί που πάω να χαλαρώσω μετά την πρώτη δήλωση του " poor prothipourgo" και καταπίνω και το Zxanax μου, (μου είπε ο γιατρός ότι μπορεί λεφτά να μη μου φέρει, θα μου φέρει ωστόσο υπέροχες παραισθήσεις ότι το ψυγείο μου είναι γεμάτο και το πορτοφόλι μου ξεχειλίζει), έρχεται και η δεύτερη δήλωση του " Λεωνίδα του 2011" να με αποτελειώσει : “Στον πόλεμο κάνεις και λάθη. Τραυματίζεσαι, ματώνεις, χάνεις και μάχες. Αλλά το ζητούμενο είναι να κερδίσεις τον πόλεμο για τη σωτηρία και την αλλαγή της πατρίδας. Αλλά θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο”;

Και με πλημμυρίζουν τα ερωτηματικά... Πού τραυματίστηκες χρυσέ μου εσύ προσωπικά; Μήπως σου ψαλλίδισες τον μισθό, ή σου κουτσούρεψες τη σύνταξη; Μάτωσες; Τί να πει ο λαός σου, που κάνει αναπαραγωγή του " Αίμα δάκρυα και ιδρώτας" του Ρουβά επί καθημερινής βάσεως (εγώ δεν ανήκω στον λαό βέβαια, γιατί όπως προείπα το ψυγείο μου είναι γεμάτο και το πορτοφόλι μου ξεχειλίζει- τί ωραία που περνάμε εδώ στην εξοχή)... Δεν αναφέρεις καν τις παράπλευρες απώλειες( δηλαδή όλους εμάς, που όλο και κάτι χάνουμε) και στο τέλος μας δίνεις και κουράγιο με αυτό το διόλου ηττοπαθές :" Αλλά θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο;"


Μα πώς φαίνεται ο φυσικός ηγέτης όμως βρε παιδί μου... Βλέπει τον κόσμο να καταρρέει και ακόμα δίνει κουράγιο στο λαό..Σαν τον καλό καπετάνιο, σου λέει, που δε φεύγει από το πλοίο, μέχρι το κύμα να φτάσει 4ο κατάστρωμα... Α, ρε Ελλαδίτσα, έχεις πεθάνει και δεν σου το έχουν πει μου φαίνεται... Έχεις στο τιμόνι έναν άνθρωπο που δε βλέπει πως αυτό που περνάει ο ίδιος είναι ένα τίποτα μπροστά σ αυτό.  που περνά ο λαός και που κάνει τον Σταυρό του πριν δει το εικόνισμα ( στο χωριό μου η παρομοίωση είναι λίγο πιο shoking γι' αυτό δεν τη χρησιμοποιώ) . Έχεις έναν ηγέτη, που αναρωτιέται αν θα κερδιθεί ο πόλεμος..... 


Με ερωτήσεις, Πρωθυπουργέ μου, δεν κερδίζονται οι μάχες....